Acceptatie

Aan de vooravond van mijn 65^ste verjaardag heb ik een dubbel gevoel. Blijdschap omdat ik 65 goede en gezonde jaren heb gehad en ik voel onrust. Niet alleen omdat ik nu ouder ben geworden dan mijn overleden zus maar er schuurt nog iets. Wat voor gevoel het is kan ik moeilijk plaatsen en onderzoek naar dit vervelende gevoel is aan de orde.

Ik word aangemoedigd om naar de realiteit te kijken. Om de feiten onder ogen te komen. Ik heb prettige periodes gekend en er hebben zich ook situaties voorgedaan waar ik heel veel moeite mee heb gehad. Heb ik deze omstandigheden wel voldoende geaccepteerd en nog belangrijker heb ik mijzelf wel geaccepteerd?

Acceptatie dat de realiteit niet voldeed aan mijn verwachtingen heeft mij vooral veel verdriet gegeven. Alleen het ligt in het verleden, niet in het nu. Het nu geeft mij alles wat ik nodig heb en dat accepteer ik.

Het accepteren en loslaten van een stuk verleden is blijkbaar moeilijk voor mij. Langzaam maar zeker ervaar ik dat mijn verdriet nog in mijn lijf opgeslagen zit. Mijn hoofd heeft het verwerkt maar mijn lichaam nog niet.  

Eerst de geleide RAINmeditatie van Tara Brach.  De R van Recognize; realiseren en herkennen wat er aan de hand is; de A van Allow; toestaan dat de ervaring precies is zoals het moet zijn; de I van Investigate, de ervaring verkennen met aandacht en de N van Nurture, koester de ervaring met zelfcompassie. Deze meditatie geeft mij rust.

Het lichaam is trager in het verwerken van de ervaringen. Het kost tijd en is een proces van bewustwording. Balans in lichaam en geest is zo belangrijk. Aan de vooravond van mijn nieuwe levensjaar besluit ik dat een helende energetische massage nodig zal zijn om de laatste knopen van acceptatie te ontwarren.